Dünya Tiyatrolar Günü

Piyanist olarak adım attığı devlet tiyatrolarında, eşsiz insan Muhsin Ertuğrul'un isteği üzerine 12 yıl oyunculuk yapan Esin Afşar, oyuncular tarafından anıldı.
 

Sanatçılar duygusaldır, vefâya önem verirler, değer bilirler, unutmazlar, yaşatırlar...

Dün gece, kendileri için örnek teşkil eden en değerli isimlerden olan Esin Afşar'a verdikleri önemi sergilediler.

Üstelik tiyatro sahnesinde, oyunculuklarıyla...

Biliyorum ki; gerçek sanatçı Esin Afşar, sanatla anılmasından, anılmasında dahi insanı geliştiren, çoğaltan sanatın var olmasından mutlu olmuştur.

"Definenâme" adlı oyunu, Büyükçekmece Belediyesi Halk Akademisi, Barış Manço Kültür Sanat ve Eğitim Merkezi oyuncuları Esin Afşar anısına sahnelerken, Esin Afşar gibi doğal, sıcak, samimi, bizden ve gayretliydiler...

Belli ki gayeleri sahneye çıkmak değildi...

Sahneye hayat vermekti...

Belli ki Esin Afşar'ı örnek alıyorlardı...

Gayeleri insanca var olmaktı...

Ucuzlukların, karşı konulması çok çalışmayı gerektiren, güçlü seline kapılmaktansa çalışmayı ve gelişmeyi tercih etmişlerdi.

Ucuzluk seli tiyatro binasının dışında, uğultuyla ve kirli akarken onlar ve biz seyirciler, huzurluyduk, mutluyduk, gururluyduk...

Esin Afşar da projeksiyon perdesinden bize gülümsüyordu. Biz O'nun görmek istediği görüntünün tezahürüydük...

Bizler, mutlu olduk...

Bizler, bütünleştik...

Bizler, farkettik...

Bizler, hatırladık...

Güçlendik, öğrendik, bollaştık, tanıştık, kaynaştık, bakıştık, konuştuk...

Ve hayret ettik!

Esin Afşar'ın bizleri bir araya getiren gücüne hayret ettik!

Esin Afşar'a ve tüm gerçek sanatçılara, bilerek yahut hiç farkında olmadan uzak duranların düşünememe yetilerine hayret ettik!

Gecenin karanlığında birden beliren güneşin sıcaklığına ve parlaklığına hayret ettik!

Kara örtülerin ardına gizlenerek güneşten saklanmaya çalışanlara hayret ettik!

Böyle komplike bir keyif varken, hissedilen ortak keyifte hepimizin bir parçası varken, evde oturup dizi film izleyenlere hayret ettik!

Esin Afşar'ın tüm bu hayretlerimize vesile olmasınaysa hiç hayret etmedik!

Çünkü O'nu tanıyoruz...

Büyükçekmece Belediye Başkanı Saygıdeğer Bay AKGÜN'e, sanat yapılması için gereken ortamı sağladığı için, sanatın aydınlatıcı gücünden, dolayısıyla toplumun aydınlanmasından korkmadığı için, aksine kendisi de ışık olduğu için, Esin Afşar'ı mutlu ettiği için, gençlere çalışmanın, ortaya koyuşun büyük keyfini tattırdığı için, memleketimize ve insanlığa sağladığı büyük katkı için sonsuz teşekkürlerimi sunarım.

Oyunun sonunda, beklenmedik bir isim; Ateşböceği Ercan belirdi sahnede. Şaşırdım ve mutlu oldum. En son Emel Sayın konserinde, Müjdat Gezen ile ikisi beni gülmekten ağlatmışlardı...

Yine güldük, mutluyduk, Esin Afşar da fotoğrafında mutlu bakıyordu...

Ardında hüzün bırakmamıştı, dostluk bırakmıştı...

Daima yenileri eklenen dostlar topluluğu bırakmıştı...

Aral Ailesi de oradaydı; Esin Afşar'ın oğlu, Aydıncan Aral ve eşi, Şener Aral, birer teşekkür konuşması yaptılar.
Dün gecenin, hafızamda bıraktığı kalıcı his:  "İyi ki; oradaydım..."

amacbukmen.blogspot.com