Ermeni kemani Alexan (19. yüzyıl sonu)

Boğaz kıyılarında oturan Rumlar'ın geleneksel aşk şarkısıdır.

 Yorgo Bacanos'un bu büyüleyici nağmesini bize ulaştıran kişi, tanburi Necdet Yaşar'dır. Necdet Bey bu nağmeyi hocası, Cemiloğlu Mesut Cemil 'den öğrenmiştir. söylediği kadarıyla, Yorgo bunu konser aralarında ya da radyo programlarında çalarmış.

Tatavla aslında Ta tavla olarak yazılır. Tavla, masa yada mutfak masası gibi düz ve kalın ahşap plaka demektir. Ta ise, çoğul yapmaya yarayan nötr belirteçtir.

19.yüzyida gemi usataları, aileleri ile birlikte Ege kıyılarındaki kasabalardan alınarak, İstanbul'a İmparatorluk Donanması'nın inşaasında çalışmaya getirilermiş. Bu adalılar, Haliç sırtlarındaki tepelerde ikan ederlermiş. Bugünkü Kurtuluş'un bulunduğu bölgeye denk düşen tepelere Ta Tavla adını vermişler. Bu yörede çalınan müziğin yakın tarihe kadar Ege esintileri taşıması nedeni de budur. Tatavla, tavernaları ve buradan taşan Rum ezgileri sayesinde, kısa sürede nam salmıştır. Cemil Bey, bu besteleri kendi sanat uslubuyla dahice birleştirerek  Tavlada Besteler'i bestelmiştir. Onun Nikuz Zeybek'i de benzer özellik taşır. Bu nağmelerin farkl varyasyonları, bugün Yunan halk müziğinde hala kullanılır.

Bu arada unutulmamalıdır ki, Ceml Bey'e kemençe sanatını öğreterek, Cemil Bey'in de bu enstrümanı klasik Türk musikisi sazları arasına dahil etmesini dolaylı olarak sağlayan, Vasilaki adında, Silivri'li bir Rum çingenesidir. Lafta kemençe ikilisi, Karpatos'ta, Girit'te başka birçok Ege adasında ve Trakya ile Anastenarya'da hala yaygın olarak kullanılmaktadır.

Cemil Bey'in ateşli bir hayranı olan ve büyük ölçüde Cemil Bey'den esinlenen İhsan Özgen, çok eskiden kaydedilmiş olan bu halk melodilerini ortaya dökmüş, onlara hünerli dokunuşuyla yeniden hayat vermiştir.

Müzik düzenlemeleri İhsan Özgen'ne aittir; parçalar arasında geçişler, topluluk tarafından , irticalen çalınmıştır.