şu dünyada her şey bir şeyin içinde
barınır insan birbirinin içinde
halkalar misali iç içe geçer
saklıdır sırlar canların içinde

ruh dediğin beden içinde
geceler gizem içinde
aşk bile sevginin içinde
hayat bir nefes içinde

bilsen ne acı çekiyorum
seninle sensizlik içinde
bir ben kaldım kendi başıma
almadıkça sen beni içine

Mehmet Teoman / Selim Atakan  

gün olur da belki bir gün benden bıkarsan 
gün gelir de hani bu evden çıkıp gidersen,
sanma ki senden, senin uğruna verdiklerimden
geriye bir şey isterim sen ayrılırken...
sanma ki senin için yaptıklarımın hesabı sorulacaktır senden...

beni benimle bırak giderken
başka bir şey istemem ayrılırken
bana bir tek beni bırak ne olur
gerisi senin olsun senin olsun...

bir başka alem seni benden alırsa,
bir başkasına, olur a, aşık olursan
sanma ki senden, senin uğruna verdiklerimden
geriye bir şey isterim sen ayrılırken...
sanma ki, senin için yaptıklarımın hesabı sorulacaktır senden...

Mehmet Teoman / Cenk Taşkan  

sana bu mektubu bir hastane koğuşundan yazıyorum
burası sıcak, burası basık, burası hüzün kokuyor, ilaç kokuyor
hani bazı bazı merak ediyorum da
dağlarda çiçek açıyor mu hala?
anlat bana sevgilim, seslen bana bir tanem güzelliğe hasretim...
beni buraya neden yatırdıklarını biliyor musun ?
seni sevmekten, seni sevmekten, seni sevmekten bir tanem...
ben ki dağlarda şırıl şırıl akan dereleri, denizleri
ve o gölleri severdim sevgilim
halbuki şimdi paslı karyola demirleri,
hademeler elleri iri iri
ve o dertli insan iniltileri
güzelliğe hasretim, saçlarına ve senin sesine sevgilim...
bir insan her şeyi unutacak, bilmeyecek kadar yok olabilir mi?
teşhis bu !
ama ben seni bilmeyecek kadar nasıl yok olabilirim?
sesini ve doğayı unutmadım
dağlarda çiçek açıyor mu hala?
anlat bana sevgilim, seslen bana bir tanem güzelliğe hasretim...
sana bu mektubu bir hastane koğuşundan yazıyorum
şu üzerimdeki kirli, gri yeşil pijamaları parçalamak geliyor içimden
her gün aynı saatte verilen yemekleri yiyemiyorum
hele o gece saatlerinde yanan soluk, tozlu ampulü görmek istemiyorum
güneşe, yağmura, ağaçlara, toza, toprağa susadım
iyileşmek istiyorum ben, iyileşmek
güzelliğe hasretim, saçlarına ve senin sesine sevgilim...

Mehmet Teoman / Cenk Taşkan  

eşyalar toplanmış seninle birlikte
anılar saçılmış odaya her yere.
sevdiğim o koku yok artık bu evde..sen...
kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş
ne olur terk etme yalnızlık çok acı
bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte ..sen kadınım..

hatırla o günü karşıki sokakta
seni öptüğümü ilk defa hayatta
kollarımda benim ilk bahar sabahı ..sen...
sönmüş bak ışıklar ev nasıl karanlık
o ılık aydınlık yuvamız soğumuş
geceler bitmiyor ağlıyorum artık..sen kadınım..

eşyalar toplanmış seninle birlikte
anılar saçılmış odaya her yere.
sevdiğim o koku yok artık bu evde ..sen...
masamız köşede öylece duruyor
bardaklar boşalmış her biri bir yerde
sanki hepsi hasret senin nefesine..sen kadınım

bana bıraktığın bütün bu hayatın
yaşanan aşkların değeri yok artık
ben sensiz olamam şimdi anlıyorum ..sen...
bak çok yalnızım
ne olur kal benimle
o kapıyı kapat elini ver bana
dışarıda yalnız üşüyorsun ..sen kadınım

Mehmet Teoman / Alain Goraguer/J.L.Dabadie   

seven nasıl da zor bulur sahici sevgiyi
ve ne kadar çabuk kaybeder elindekini
aşkların filiz vermesi ne çok emek ister
sevginin gülleri açmadan keşke solmasa çiçekler

ne kadar güç açar güzelim baharlar
ve ne kadar çabuk düşer yapraklar
nasıl gün doğumları ışık saçarsa
gün batımları da yaralar açar                  
ne uykusuz geceler geçer ne de sabahlar
seslenilmemiş sesler duyarsın yatağında
bir ışık arar gözün kararmış anılarda
ve bir iz bir koku dokunduğun eşyalarda

Mehmet Teoman / Osman İşmen

Beynimin dili gövdeme zarar
Gövdemse beynime aldırmıyor
Bırak diyorum artık yeter yeter
İçimden geçen beni dinlemiyor

Aklıma rağmen sensiz olmuyor
İsyan etsem de dudak öpüyor
Ne yaptın be adam söyle bana
Gövdem bana ihanet ediyor 

Mevsim temmuz olmuş sıcak olmuş
Tenimi ısıtan sen olmazsan
Yer gök altın olmuş benim olmuş
Donuyorum koynuna almazsan

ne kadar saçma ahmakça alıp verdiğimiz kararlar
yani hiç bizim bildiğimiz gibi değilmiş
ne kadar karşı gelsek de - yanlış desek de isyan var
gövdelerimize ne kelepçe ne zincir
akıl sır vız gelirmiş....

Mehmet Teoman / Selim Atakan  

yeni tanıştık belki de
ama kim bilir belki de hep vardın
eşlik ediyordun sessiz ve sinsice belki de
şimdi şimdi anlıyorum
kurnazca ayırdın beni belki de
lime lime savurdun sevdiklerimi… belki de

yalnızlığım yaşamak zorunda olduğum beraberliğimsin
yalnızlığım kanımsın canımsın sen benim çaresizliğimsin
yalnızlığım bugünüm yarınım sen benim hüzünlerimsin
yalnızlığım tek bilebildiğim sen benim vazgeçilmezimsin

senin olmamı istedin
ama belki de bir aşık gibi
inatla bunca zaman kendine sakladın belki de
bir tohum gibi serpildin
filizlendin ben oldun belki de
yatağımı bile paylaşabilmek için benimle

Mehmet Teoman / Vedat Sakman 

Korunmak için gölge seçeriz bazen
Bazen de karanlığı gizlenmek için
Kapı arkasında dedikodu yapar
Maske takarız bazen yalanlara

İçkilerimizi akşamlara bırakır
İlanı aşkımızı geceye…

Sevgilimize dokunmak için bazen
Karanlığı bekleriz velhasıl
Kapkaranlık olmasa da yüzlerimiz
Sislidir ilişkilerimiz..sislidir...

Mehmet Teoman / Selim Atakan 

hani iki kişilik dünyamızda
begonvil bahçeli bir yerimiz var
garson çocuk da bizi tanıyor ya
aynı şaraptan mı diye hep sorar

güneş sevdamızı kızıla boyar
morlar maviler şimdi aşk kokar

yalan olmuş hayal olmuş kime ne
aşka aşığım ben böyle biline
gün gözü kapansa da gönül açar
sözün bittiği yerde aşk dili başlar

başımızda dolanır ak martılar
gün batımı kuşlar bakıra çalar
şimdi ayin vakti semah ederler
seven gönüllere ışık verirler

mavili yeşil gözlerin davetkar
damarımda zehir zıkkım arzular

yalan olmuş hayal olmuş…

gece karanlık şimdi her yer sessiz
börtü böcek yuvalarına çekilmiş
deniz yakamozu koynuna almış
garson çocuk bile uykuya dalmış
sen ben şarap ve aşkımız yalnızız
masamızı döşek yapar sızarız

Mehmet Teoman / Cenk Taşkan 

bodrum yapısı eski püskü bir evde ocak başındayız
buluşmuşuz orada rakı ateş ve biz bir tahta masada
sesimiz rengimiz rakı şişesinde ve alevlerin sesi rakı renginde
ateş gibi yüreğimiz kadehlerde çarpıyor deli gibi rakı renginde

ocakta çapraz odunlar alev alev
duyugular sarhoş sarmaş dolaş
sessiz sedasız haykırışlar içinde
dönüşmekte her bir şey rakı rengine

dışarıda yağmur karışmış gökyüzüne
geceyle gündüzün kim farkında
yavaş yavaş her ne varsa değişmekte
denizin rengi bile rakı renginde

kim bilir daha ne renkler var dünyada
şu garip alemde daha ne alemler
biz bulmuşuz kendimizi bir tek renkte
şimdi olduğu gibi rakı renginde…

Mehmet Teoman / Akın Ertübey